"Een paar keer per jaar iets samen doen doet een buurt goed"

Huub van de Brandrood buurtgroep in Oerle vertelt

Als er een plein is in de regio waar ze weten wat het ‘samen thuis gevoel’ is, dan is het wel dat van Brandrood in Oerle. Huub en zijn vrouw huren er al zeven jaar een woning van ’thuis, sindsdien is Huub ook een actief lid van de buurtgroep. “Nee, geen bewonerscommissie”, zegt hij lachend met zijn vinger in de lucht. “Da’s veel te formeel. Waar het ons om gaat is dat we het gezellig maken, niet of alles volgens de reglementen gaat.”

Voor álle pleinbewoners

Op het plein waar Huub woont staan twee appartementencomplexen en negen woningen. Er wonen vooral senioren. In éen van de gebouwen wonen ook bewoners van Severinus. Dit zijn mensen met een verstandelijke beperking. “We hebben een supergoed contact met ze”, vertelt Huub. Al snel wordt duidelijk hoe dat komt. “Drie keer per jaar organiseren we als buurtgroep een activiteit voor alle pleinbewoners. Daar horen de bewoners van Severinus natuurlijk bij. Iedereen moet mee kunnen doen.”

Ministerie van feestzaken

De basis voor alle gezelligheid op het plein werd in 2019 gelegd door ’thuis. “We waren hier toen net met z’n allen komen wonen en we kenden elkaar nog niet. Daarom organiseerde ’thuis een kennismakingsmiddag. Compleet met een grote tent op het gras én een frietwagen. Daar kwam heel de buurt op af”, weet Huub zich te herinneren. “Na afloop vroeg de buurtbeheerder of wij zelf ideeën hadden voor activiteiten met de buurt. Nou die had ik wel met mijn jarenlange ervaring als hoofd van het ‘ministerie van feestzaken’ bij Philips (Huub was er jarenlang secretaris bij de ondernemingsraad). Zo zijn we uiteindelijk met een man of zeven gestart.”

Kerstgevoel

Drie keer per jaar staat er nu een evenement op het programma in Brandrood. “Zeg maar vier, want het afbreken van het kerstplein mag je ook wel een activiteit noemen. Dat is zo gezellig”, lacht Huubs vrouw. Het eigenlijke evenement is de kerstmiddag die eraan voorafgaat. De bewoners brengen dan samen met mensen uit de buurt het plein in kerstsfeer. En dat doen ze zo goed dat de lokale kerstwandeling voortaan ook langs Brandrood loopt. Huub: “Vorig jaar eindigden we na het versieren met zo’n vijftig man bij een woning van Severinus. Ze hadden er spontaan de deur opengezet, omdat het begon te regenen. We genoten er met z’n allen van glühwein, warme chocomel en worstenbroodjes. Zo begin je de kerst goed.”

Zakcentje van ’thuis

Niet alleen de kerstmiddag, ook de spelletjesmiddag en de jaarlijkse fietstocht van Brandrood kunnen rekenen op het nodige enthousiasme onder pleinbewoners. “Ik weet nog hoe ik de fietstocht de eerste keer ging uitzetten, met mijn vrouw achter op de scooter”, vertelt Huub. “We vroegen toen een bijdrage van twee euro per persoon zodat we broodjes worst konden regelen. We hadden in die tijd namelijk nog niet de bijdrage van ’thuis voor het opzetten van gezamenlijke activiteiten.” Die komt nu elk jaar goed van pas. Tegelijkertijd koopt de buurtgroep slim in. Huub: “Als we zien dat ergens knakworsten in de aanbieding zijn slaan we die meteen in. Dat blijft toch goed.”

Lol voor een klein budget

Volgens Huub heb je echt geen groot budget nodig om het leuk te maken. “Voor de spelletjesmiddag hoeft niemand te betalen. Iedereen zorgt voor zijn eigen stoel en wat lekkers. Kun je je stoel niet tillen? Dan roep je de hulp in van onze Helpende Handjes, een groepje actieve ouderen, die zich nog jong voelen”, lacht hij. “En zo zitten we dan ’s middags allemaal bij elkaar. Die jeugd van Severinus en alle oudjes. De een met een flesje wijn, de ander met een biertje en de bewoners van Severinus trots met een alcoholvrij pilsje. Het kost niks, maar we hebben zo’n lol.”

Chocogeluk

Huub legt uit dat ze er ook bij het organiseren van de fietstocht op letten dat iedereen mee kan doen. “Vandaar dat de tocht niet te lang is en de spelletjes niet te moeilijk. Bovendien houden we altijd ruimte vrij voor de ouders van bewoners van Severinus, zodat die mee kunnen als begeleider.” Terwijl hij de foto’s van de fietstocht laat zien, vertelt hij met een knipoog: “De bewoners van Severinus winnen de fietstocht altijd. Dan springen ze een gat in de lucht en zijn dolgelukkig met hun prijs: een chocoladebol. En daar genieten wij dan weer van.”

Het loont de moeite

Voor iedereen die nu denkt ‘dat willen wij met de buurt ook wel’, heeft Huub nog een kleine waarschuwing: “Het is vaak niet zo dat het vanzelf loopt. Zeker in het begin moet je er een beetje aan trekken. Wij gingen bijvoorbeeld altijd even bij de mensen langs om te vragen of ze mee wilden doen. En vergeet ook niet vooraf te polsen of de buurt je plannen ziet zitten. Ja, dat kost wat tijd, maar je doet het voor een goed doel: een paar keer per jaar iets samendoen doet een buurt goed. Wij leerden elkaar erdoor kennen en zo groeide de onderlinge betrokkenheid. We kijken nu een beetje naar elkaar om. Dat is fijn.”