"We zijn er voor elkaar en eigenlijk vinden we dat heel normaal"

Miranda en Joke vertellen

Beter een goede buur dan een verre vriend. Joke en Miranda uit de Leemkuilen in Best doen het gezegde eer aan. Na hun echtscheiding zochten ze beiden hun Brabantse roots weer op. Joke al in 1993, Miranda in 2012. Het voelde als thuiskomen, maar was ook even wennen. “Toen ik Joke ontmoette ging het zonnetje schijnen”, vertelt Miranda. “Ik ben haar zo dankbaar. Het is echt een bijzonder mens.”

De hondjes

Joke en Miranda verruilden allebei een riante villa in het buitenland voor een huurappartement van ’thuis. Miranda woont nu op de eerste verdieping, Joke op de tweede, schuin tegenover haar. “We vonden elkaar door de hondjes. Het klikte meteen”, vertellen de dames in koor. “Toen ik na mijn echtscheiding vanuit België naar Best kwam met mijn dochter had ik eigenlijk niks meer”, zegt Miranda. “Geen baan, geen huis, geen auto en ik voelde me best verloren. Tot ik Joke tegenkwam op het balkon met haar hondje. Ze heette me welkom en zei meteen: ‘Als er iets is, kun je bij me terecht.’”

Villa Nooitverwacht

Joke: “Ik weet nog dat Miranda vroeg: ‘Waar woon jij?’ Ik antwoordde: ‘Op de tweede, in Villa Nooitverwacht.’ Na al die jaren in Australië had ik namelijk nooit verwacht hier terecht te komen. Miranda en ik zijn er voor elkaar. Niks verplichtingen, gewoon voor de gezelligheid.” Miranda reageert: “Dat is fijn, want ik ben natuurlijk maar alleen. Toen ik corona had, kwam Joke boodschapjes brengen en als ik een dag weg moet laat ze Twinkel, mijn hondje, uit.” “En Miranda hielp mij vorige week nog met het wassen van mijn vouwgordijnen”, lacht Joke. “We zijn er voor elkaar en eigenlijk vinden we dat heel normaal.”

Home is where the heart is

Miranda vertelt hoe het direct een band schepte dat ze allebei afscheid moesten nemen van een rijk leven. Joke: “Het waren goede tijden, maar eigenlijk hebben we die nu weer, doordat we elkaar hebben gevonden.” Inmiddels voelen ze zich aan de Leemkuilen samen thuis. “Ik kende deze appartementen al, omdat mijn zusje hier een tijd heeft gewoond”, vertelt Miranda. “Ik was destijds vooral blij dat ik weer een eigen stek had. ‘Home is where the heart is’, zeggen ze weleens, zo is het wel. Ik zit hier goed. Zeker als het mooi weer is. Dan fotografeer ik de vogeltjes en eekhoorntjes in de bomen voor mijn balkon.”

Mazzel

De dames kwebbelen vrolijk verder. Joke vindt de grote woonkamer in haar appartement een belangrijke plus. Miranda is blij met de nette badkamer en keuken: “Toen ik hier kwam, zaten die er net in. Dat was mazzel”, zegt ze. Daarnaast kunnen ze het wel waarderen dat ’thuis doorgaans direct in actie komt als er iets niet in orde is. Een slot dat niet goed werkt, of onduidelijkheid over de eigen bijdrage voor de nieuwe boiler. “Als je een vraagt stelt aan onze beheerder Paul, helpt hij je direct verder”, zegt Miranda.

Verhuizen

Op de vraag hoe het nou moet als een van de twee ooit wil verhuizen, antwoordt Joke beslist: “Dat gaat niet gebeuren. Zo’n mooie doorzonkamer en zo lekker groen wegkijken, dat vind ik nergens.” Miranda is het roerend met haar eens. “We wonen hier nu al zo’n poos en zijn helemaal aan deze plek gewend. Maar mocht ik ooit een huisje met een tuintje vinden…” “… dan gaan we samen!” roept Joke met een brede glimlach.